Ang pagunlad ng pagkatao ay sinasabing pinakamahalagang gawaing ipinagkatiwala sa sangkatauhan. Sa susunod na oras ay ating sisiyasatin ang ating pribilehiyo at responsibilidad na maging katulad ni Kristo sa karakter. Samahan ninyo kami ngayon sa makapangyarihang oras ng personal na pagbabago habang tayo’y ginagabayan ni Pastor Stephen Wallace “Mula sa Kaluwalhatian tungo sa Kaluwalhatian.”

Pagbati, mga minamahal kong kaibigan. Salamat, salamat sa inyong pagbabalik. Masaya ba ang inyong fellowship dinner? {Amen} Hindi naman kayo sobrang nasiyahan, hindi po ba? Sana hindi. Malalaman natin kung nagkagayon. Paano natin malalaman iyon? Ang mga sobrang kumain sa fellowship dinner ay iidlip habang ako’y nagsasalita. {Hindi mangyayari iyon; hindi kami kumain ng panghimagas ngayon.} Mabuti, mabuti.

Pinupuri ko ang Panginoon sa pribilehiyong pag-aralan, nitong mga oras ng Sabbath, ang Kanyang Salita, at hindi lang basta paksa, kundi ang pinakamahalagang gawaing ipinagkatiwala sa sangkatauhan. Hindi ako makaisip ng mas mainam na paraan upang gugulin ang Sabbath kundi sa pag-aaral ng Kanyang Salita. May marinig ba akong “amen”? {Amen} Anong kagalakan; anong pribilehiyo. At salamat sa pagbibigay sa akin ng pribilehiyong manguna sa pag-aaral na ito kasama kayo. Ngunit nais kong kilalanin sa inyo na hindi ko ito magagawa, maliban sa himalang biyaya. Kailangan ko ang biyayang iyon. At umaasa akong kinikilala ninyo na kailangan din ninyo ng biyaya, upang maunawaan at mapahalagahan ang katotohanan ng Salita ng Diyos. Kinikilala ba ninyo iyon? Ang mga espirituwal na bagay ay espirituwal lamang mauunawaan. {1 Cor 2:14} At tayo ay nakikitungo sa mga mapanghamong katotohanan, mga minamahal kong kaibigan.

May ilang bagay pa akong ibabahagi sa inyo na marahil ay hindi kayo gaanong matutuwa sa akin. Ngunit kailangan kong harapin ang panganib na masalungat kayo, hindi dahil gusto ko, kundi alang-alang kay Kristo, kailangan kong hikayatin kayo, nang buong tibay, na tumingin nang tapat at walang kinikilingan sa inyong mga puso, upang makita kung, marahil, kayo ay nasa kalagayang Laodicean: nagbubulag-bulagan, iniisip na kayo ay mayaman at sagana sa mga bagay, ngunit sa katotohanan ay kahabag-habag, mahirap, bulag, dukha at hubad… malahininga. {Rev 3:17} Mangyaring malaman ninyo na hindi ko sinisikap husgahan ang sinuman ng pagpapaimbabaw. Ngunit alam ko na ang Tunay na Saksi ay laging humahatol nang tama. At maliwanag na napakaraming pagpapaimbabaw sa atin bilang huling panahong iglesyang Laodicean, na ito ang ating pagkakakilanlang katangian. At kaya mga minamahal kong kaibigan, sa liwanag ng katotohanang iyon, magiging matalino para sa atin na suriin ang ating mga sarili – nang tapat, walang kinikilingan – at tingnan kung tayo ay tunay na nasa pananampalataya. May marinig ba akong “amen”? {Amen}

Ating itinutuon ang laser light ng kautusan ng Diyos sa ating mga puso. At iyan ay hindi kailanman masayang karanasan sapagkat, alam ninyo, maaari tayong mapilitang kilalanin ang ilang bagay na matagal na nating itinatanggi. Ngunit gaano kahigit na kilalanin ang mga ito ngayon, kung kailan may magagawa pa tayo tungkol dito. Amen? {Amen} Kung may anumang pagpapaimbabaw na kailangang matukoy, tulungan nawa tayo ng Diyos na matukoy ito ngayon. Amen? {Amen} Ayaw kong magpatuloy sa mapagkunwaring pagbubulag-bulagan hanggang sa huli na. Gusto ba ninyo? Hanggang sa kailangan nating marinig ang kakila-kilabot na hatol at magulat: “Lumayo kayo sa Akin, kayong mga gumagawa ng kasamaan; hindi ko kayo kailanman nakilala.” {Mat 7:23} Tulungan nawa tayo ng Diyos na matuklasan ang anumang kailangang matuklasan ngayon, habang may panahon pa para maging totoo. Amen? {Amen} At salamat sa inyong pagpayag na bumalik at magpatuloy sa pagsusuri ng inyong puso habang tayo, sa ilalim ng impluwensya ng Banal na Espiritu, ay sama-samang nag-aaral ng Salita ng Diyos. At iyan ang impluwensyang nais kong bigyan kayo ng pagkakataon na personal na anyayahan sa inyong mga puso ngayon din. At habang nananalangin kayo para sa pagbuhos ng Banal na Espiritu sa inyong puso at isipan, maaari bang isama ninyo sa panalangin ang inyong kapatid. Inaasam ko ang inyong mga panalangin. Ako rin, lalo na ako, ay nangangailangan ng pagpapahid at pagbuhos ng Espiritu ng Diyos. Tayo ay gumugol ng ilang sandali sa ating mga tuhod, maaari ba? …gaya ng ating nakagawian.

            Ama naming Diyos, sa katahimikan ng Sabbath na hapon na ito ay pinasasalamatan ko Kayo sa pribilehiyong magtipon muli upang magpakabusog sa Tinapay ng Buhay. Ngunit Ama, bago kami magpatuloy sa pagkaing ito, pinipili naming pakinggan ang katok sa pintuan ng aming puso. Pinipili naming tumayo mula sa hapag at buksan ang pintuan at anyayahan Kayo sa katauhan ng Inyong Espiritu na pumasok at makisalo sa amin. Panginoon, sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Inyong Banal na Espiritu ay pagkalooban po Ninyo kami ng pagkagutom at pagkauhaw at pinasasalamatan ko Kayo na ginawa Ninyo ito. Ang mismong presensya ng mga minamahal na kapatid na ito ay katibayan na Inyo pong inilagay sa kanilang puso ang pagkagutom at pagkauhaw sa Salita. At dalangin ko na patalimin Ninyo ang aming gana. At dalangin ko lalo na na pagkalooban Ninyo kami ng kakayahang matunawan at mapakinabangan ang Tinapay ng Buhay, upang kami ay mapakain nito. Akin ang hindi karapat-dapat na pribilehiyo, Ama, na paghati-hatiin at ipamahagi ang tinapay na iyon at pinipili kong hugasan ang aking mga kamay, hugasan ang aking puso, hugasan ang aking isipan, hugasan ang aking dila, hugasan ang aking buong pagkatao sa dugo at tubig na umaagos mula sa tinusok na tagiliran ni Hesus. Linisin Ninyo ako, Ama, mangyari po. Huwag pong payagan na ang aking pagkatao ay magbigay ng lasa sa tinapay, lalo na ang dumihan ito. Mangyari po, ipagsanggalang Ninyo ako sa aking sarili. At kung sinuman ang tumanggap ng pagpapala mula sa pagkaing ito, malalaman namin kung sino lamang ang karapat-dapat sa papuri at pasasalamat. Kayo iyon at ang Inyong Anak, ang Tinapay ng Buhay Mismo, at hindi ang hamak na tagapaghati ng tinapay na Inyong ibinabang gamitin. Ipagkaloob Ninyo ang panalanging ito aking Panginoon, sapagkat hinihiling ko ito sa pangalan ni Hesus at alang-alang sa Kanya. Amen.

            Pinag-aaralan natin ang ating mapagtulung-tulungang papel sa pagbuo ng karakter na katulad ni Kristo. Ano ang ating bahagi? Kaya ba nating baguhin ang ating sarili mula sa kaluwalhatian tungo sa kaluwalhatian? Hindi, tanging ang Banal na Espiritu lamang ang makagagawa nito. Ngunit hindi ibig sabihin nito na wala tayong gagawin. Ito ay banal na biyaya na pinagsama sa, ano? Masigasig, matiyagang pagsisikap ng tao – iyan ang kinakailangan. {CT 544.2} At ang pagsisikap na iyan ay dapat nakatuon sa pamamahala ng isipan. Ngayon ang “ano” ng mapagtulung-tulungang papel ay saan nakatuon ang ating pansin: “ano” ang dapat nating gawin; ang “paano” natin ito gagawin ay darating sa bandang huli. At tinitiyak ko sa inyo na anuman ang hingin sa atin ng Diyos na gawin, Kanyang bibigyan tayo ng kakayahang gawin. Amen? {Amen} Alam ninyo napakahalagang katiyakan na ang lahat ng Kanyang mga utos ay may kasamang kakayahan. {COL 333.1} Kaya kailangan kong igiit na ang pagbihag sa bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo {2 Cor 10:5} ay tunay na posible dahil hiniling Niya sa atin na gawin iyon. At ang mismong katotohanan na hiniling Niya sa atin ito ay katiyakan na mismo na bibigyan Niya tayo ng kakayahang gawin ito, amen? Oo!

Hindi tayo may malupit na Diyos na hihingi sa atin ng isang bagay na hindi Niya lubos na handang pagkalooban tayo ng kakayahan sa pamamagitan ng Kanyang biyaya. Ang tuloy-tuloy, ganap na pamamahala sa gawain ng isipan hanggang sa punto ng pagbihag sa bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo ay, sa pamamagitan ng biyaya na pinagsama sa masigasig, matiyagang pagsisikap ng tao, ay posible. Ito ay posible.

Sa katunayan, higit pa rito. Ito ay kinakailangan kung tayo ay matatakan. Ang matatakan ay ang makarating sa punto kung saan tayo, dahil sa pag-ibig kay Kristo, ay ginawa nating ugali ang pagbihag ng ating mga pag-iisip sa pagtalima kay Kristo hanggang sa mas pipiliin nating ano? {Mamatay.} Mamatay, kaysa sadyang suwayin ang kautusan ng Diyos, kahit sa pribado ng isipan. Ngayon iyan ay mataas na pamantayan. Ngunit mga minamahal kong kaibigan, hindi ako nangangahas na magtakda ng mas mababang pamantayan kaysa sa itinakda ng Salita ng Diyos para sa atin. Malayang kinikilala ko sa inyo na hindi ko pa ito naaabot, ni hindi pa ako perpekto. Hindi ko pa naaabot ang pamantayang iyan. Ngunit tinitiyak ko sa inyo na dahil sa pag-ibig kay Kristo ako ay patuloy na sumusulong patungo sa hangganan. {Fil 3:14} Kasama ba ninyo ako? Kasama ba ninyo ako? Hayaan nating manatili ang pamantayang iyan sa itaas. At dahil sa pag-ibig kay Kristo at sa kapangyarihan ng Banal na Espiritu, tayo ay sumusulong patungo sa hangganan. “Binibihag ang bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo.”

Bakit napakahalaga para sa atin ang pamahalaan ang isipan? Aba, ano ang tatlo, hindi, apat na pala ngayon di ba? Ang apat na dahilan: una, dapat nating pamahalaan ang isipan, ingatan ito nang buong sigasig, sapagkat mula rito lumalabas ang mga bagay ng buhay. {Kaw 4:23} Lahat ng ating sinasabi at ginagawa ay nagmumula sa ating mga pag-iisip at damdamin. Samakatuwid, kung ang lumalabas sa larangan ng pag-uugali ay magiging dalisay at katulad ni Kristo, ang nagaganap dito sa pagitan ng kanang at kaliwang tainga ay dapat dalisay at katulad ni Kristo. Tama?

Pangalawa, dapat nating ingatan ang puso nang buong sigasig sapagkat ang nangyayari sa puso ang siyang ginagawa tayo sa kung ano tayo talaga. “Kung ano ang iniisip ng tao sa kanyang puso, gayon siya.” {Pr 23:7}

Ang ikatlong dahilan kung bakit dapat nating ingatan ang puso nang buong sigasig ay dahil kung hindi natin gagawin, sino ang gagawa? Si Satanas.

At ang ikaapat na dahilan, na ating pinag-uusapan ngayon, ay dahil sa puso tumitingin ang Diyos at doon Niya hinihingi ang ating pagsunod. {1 Sam 16:7} At naubusan tayo ng oras sa ating huling pag-aaral.

Pinag-aaralan natin ang espirituwal na kalikasan ng kautusan, nakikinig sa kahanga-hangang sermon ni Kristo, ang Panginoon na Tagapagturo, na tinatawag na Sermon sa Bundok, kung saan Kanyang ipinaliliwanag ang espirituwal na kalikasan ng kautusan. At kailangan Niyang gawin iyon dahil Siya ay nakikipag-usap sa maraming mapagkunwaring mga taong ginawa nilang propesyon ang pamumuhay ayon sa letra ng kautusan, ngunit lubusang hindi naunawaan ang pamumuhay ayon sa diwa ng kautusan. Iyan mismo ang dahilan, mga minamahal kong kaibigan, kung bakit ang mga parehong masunuring tagasunod-ng-letra-ng-kautusan, mga tagapagingat ng Sabbath ay sabik na sabik na ibaba ang katawan ng Panginoon ng Sabbath mula sa krus upang hindi nila masira ang Sabbath! Pag-usapan natin ang paglampas sa buong diwa ng kautusan. At mangyaring malaman na tayo ay may kakayahan din sa gayon ding antas ng pagpapaimbabaw, hindi ba? Hindi natin iisipin na magtrabaho para kumita sa ilang hanapbuhay, karamihan sa atin, sa ikapitong araw ng Sabbath, ngunit ano ang malaya nating pinag-uusapan? Sige na, aminin ninyo kasama ko: ang ating mga trabaho, at lahat ng uri ng makamundong, pang-araw-araw na bagay sa Sabbath. Sa kasaganaan ng puso ay nagsasalita ang bibig. {Mat 12:34, Lk 6:45} At dahil lang napipigilan natin ang ating sarili na kumilos sa hindi naaangkop na paraan, iniisip natin na tinutupad natin ang Sabbath.

Ngunit mga minamahal kong kaibigan, tayo ay tumutupad ng Sabbath sa pagitan ng kanang at kaliwang tainga. O hindi. Alam ninyong sinasabi ko ang katotohanan. May kakayahan tayo sa gayon ding uri ng pagpapaimbabaw. At kaya si Hesus, na nagtuturo nang buong puso sa mga eskriba at Pariseo, ay sinisikap tulungan silang makilala na may higit pa sa pagsunod sa kautusan kaysa sa pagsunod lamang sa letra nito. Kaya Niya sinasabi, “Maliban na ang inyong katuwiran ay” ano? “…humigit sa katuwiran ng mga eskriba at Pariseo ay hindi kayo papasok sa kaharian ng langit.” {Mat 5:20} Kailangan mong magkaroon ng kabanalan ng puso kung nais mong maging karapat-dapat sa langit. “Kung walang kabanalan, walang taong makakakita sa Diyos.” {Heb 12:14} At mga minamahal kong kaibigan, kung hindi ninyo iniisip na tayo ngayon, mga Seventh-day Adventist na Kristiyano, ay kailangang talagang makinig sa mismong sermon na ito, mangyaring mag-isip muli. Tayo rin ay may anyo ng kabanalan… lamang… karaniwan. Tayo rin ay propesyonal na tagasunod ng letra ng kautusan, ngunit sa pangkalahatan, lubusang hindi naunawaan ang diwa. Kaya tayo ay malahininga, ginagawa ang lahat ng tamang bagay, ngunit sa lahat ng maling dahilan. Kaya tayo rin ay kailangang makinig sa espirituwal na kalikasan ng kautusan.

Tiningnan natin ang utos na nagsasabing, “Huwag kang papatay.” {Ex 20:13} At nakilala natin na ito ay may kapangyarihan hindi lamang sa ating pag-uugali, kundi sa ating pinakamalalim na pribadong damdamin. Ang napopoot sa kanyang kapatid ay mamamatay-tao. {1 Jn 3:15} Kung tayo ay may taglay na galit sa isang kapatid, kahit mapigilan nating magbitaw ng salita at hindi siya tawaging hangal, tayo ay lumalabag pa rin sa kautusang nagsasabing, “Huwag kang papatay,” sapagkat ito ay espirituwal. At diyan tayo naubusan ng oras. Ang kailangan nating gawin ngayon ay isang bagay na marahil mas hindi komportable. At iyon ay kilalanin kung paano naaangkop ang kautusan sa ating mga damdamin… ating mga pag-iisip, paumanhin, ating mga pag-iisip pati na rin ang ating mga damdamin. Ating mga pag-iisip. Anong kautusan ang tinutukoy ni Kristo upang tulungan tayong maunawaan ito? Ito ang ikapito. At mga minamahal kong kaibigan, ang bilang pito ay isang napakaseryosong problema. May maraming paglabag sa ikapitong kautusan na nangyayari. Pakinggan ang sinasabi ng Panginoon, Mateo 5:27: “ Narinig ninyo na sinabi sa mga sinaunang tao, ‘Huwag kang mangangalunya.’ Ngunit sinasabi ko sa inyo na ang sinumang tumingin sa isang babae nang may pagnanasa sa kanya ay nagkasala na ng pangangalunya sa kanya sa kanyang puso.” Naririnig ba natin iyon, mga minamahal kong kaibigan? Nakikita ninyo, nang sinabi ni Hesus, binanggit ang kautusan, “Huwag kang mangangalunya,” {Ex 20:14} ang eskriba, ang Pariseo, na nakapagpanatili ng kanyang pag-uugali ayon sa letra ng kautusan, ay mabilis na sinuri ang sarili at tinanong, “Nagawa ko ba ang gawa? Hindi, ako’y matuwid.” Pagkatapos ano ang sinasabi ni Hesus? “Ngunit sinasabi ko sa inyo, ang sinumang tumingin sa isang babae nang may pagnanasa sa kanya ay nagkasala na ng pangangalunya sa kanya,” saan? “…sa kanyang puso.” {Mat 5:28} Ngayon mga minamahal na kapatid na babae, pagpalain ang inyong mga puso, kailangan ninyong magkaroon ng aplikasyon. Kailangan kong kausapin ang aking mga kapatid na lalaki ngayon.

Naririnig ba natin iyan, mga minamahal kong kaibigan? Tingnan ninyo, kapag si Hesus ay nagsabi, binabanggit ang kautusan, “Huwag kang mangangalunya,” ang eskriba, ang Pariseo, na nakatugon sa letra ng kautusan sa pag-uugali, ay mabilis na tinasa ang sarili at tinanong, “Nagawa ko ba ang gawa? Hindi, ako’y matuwid.”

Ngunit ano ang idinagdag ni Hesus? “Ngunit sinasabi ko sa inyo na ang sinumang tumingin sa isang babae nang may pagnanasa sa kanya ay nagkasala na ng pangangalunya sa kanya,” saan? “…sa kanyang puso.” Hindi ito kadalasang kinikilala. Isang beses, nakatayo ako sa tabi ng ilang kabataang lalaki sa isang camp meeting. May dumaan na babae na halos hubad ang kasuotan, at pinagmasdan nila ito nang may mahalay na pagtingin. Nang makalayo na siya, napansin ng isa sa kanila na hindi ako nakisali. Sinabi niya sa akin, “Naku, sige na Steve, walang masama sa pagtingin.” Totoo ba iyon?

Ngunit maraming tao ang naniniwala dito. Bakit? Dahil iniisip nila na hangga’t hindi nila nagagawa ang gawa, hindi sila nagkakasala. Ngunit ano ang sinasabi ni Hesus? “Ngunit sinasabi ko sa inyo na ang sinumang tumingin sa isang babae nang may pagnanasa sa kanya ay nagkasala na ng pangangalunya sa kanya,” saan? “…sa kanyang puso.”

May nasasabing walang masama sa pagtingin? Kapatid na lalaki, kapatid na babae, pag-isipan ninyo ito. Tingnan ninyo, ang kautusan ay espirituwal. Samakatuwid, may kapangyarihan ito sa nangyayari sa pribadong larangan ng inyong imahinasyon. Kaya nga maaari ninyong labagin ang kautusang nagsasabing, “Huwag kang mangangalunya,” sa inyong mga pantasya lamang. Magkakaintindihan ba tayo tungkol dito? Huwag ninyong hayaan ang inyong sarili na iwasan ito. Patriarchs and Prophets, pahina 308: “Huwag kang mangangalunya.’ Ang kautusang ito ay nagbabawal hindi lamang sa mga gawang marumi, kundi maging sa mga mahalay na pag-iisip at pagnanasa, o anumang gawain na naghihikayat sa mga ito.” Tigil muna: kailangan nating harapin ito nang kaunti. At hindi ito komportable. Hindi ko ito ikinasasaya, ngunit ako ay nasa ilalim ng paninindigang kailangan kong talakayin ito, kaya’t pakiusap hayaan ninyo ako. Ang kautusang ito ay nagbabawal hindi lamang sa ano? Hindi lamang sa mga gawang marumi, kundi maging sa mga mahalay na pag-iisip at pagnanasa, o anumang gawain na naghihikayat sa mga ito. Mayroon bang mga tiyak na gawain na naghihikayat ng mahalay na pag-iisip at pagnanasa, mayroon ba?

Mga minamahal na kapatid na babae, maaaring dito kayo naaangkop. Hayaan ninyong kausapin ko kayo nang mahinahon, bilang kapatid na nagmamahal sa inyo. At mga kapatid na lalaki, huwag ninyo akong iwang mag-isa dito. Posible ba para sa ating mga kapatid na babae na magbihis at kumilos sa paraang, mga kapatid na lalaki, naghihikayat ng mahalay na pag-iisip at pagnanasa? Maaari ba? Oo, talagang maaari… Talagang maaari.

Tingnan ninyo, mga kapatid na babae, ang mga lalaki ay lubhang visual ang oryentasyon, higit kaysa sa inyo. At sila ay madaling ma-stimulate sa pagtingin. At kung kayo ay magbibihis at kikilos sa paraang pumupukaw ng mahalay na pagnanasa sa isang lalaki, mangyaring malaman, mangyaring malaman na sa harap ng Diyos at sa mga talaan ng langit, kayo ay kasintulad ng pagkakasala ng pangangalunya tulad niya, sa mga pantasya ng kanyang isipan.

At ako ay nanginginig, nanginginig para sa marami kong minamahal na kapatid na babae na kakailanganing harapin ang mahabang talaan ng pangangalunya, kahit na maaaring hindi nila kailanman ginawa ang gawa, ngunit dahil sa paraan ng kanilang pagbibihis at pag-uugali, nilabag nila ang kautusang nagsasabing, “Huwag kang mangangalunya.”Mga minamahal na kapatid na babae, sinasabi ko ito dahil mahal ko kayo. Ang ilan sa inyo ay hindi alam ang mas mabuti. Ngunit ang nakakatakot ay ang ilan sa inyo ay alam, at ginagawa pa rin, dahil gusto ninyo ang ganitong uri ng atensyon… Tulungan nawa kayo ng Diyos.

Tingnan ninyo ang anumang gawain na – ano ang eksaktong salita? “…o anumang gawain na naghihikayat sa mga ito.” Mga minamahal kong kaibigan, ano ang implikasyon nito tungkol sa malawakang industriya ng pornograpiya? Ang pornograpiya ba ay naghihikayat ng mahalay na pag-iisip at pagnanasa? Ganoon ba? Siyempre, iyan mismo ang pinagmulan nito.

Ano ang implikasyon nito sa marahil pinakalaganap at nakamamatay na personal na gawi na kinabibihagan ng sangkatauhan, na kilala bilang pagsasarili? Ano ang mga implikasyon doon? Hindi ba ito paglabag sa kautusang nagsasabing, “Huwag kang mangangalunya?” Oo nga naman… Oo nga naman. Alam ninyo iyan, kung kayo ay tapat o walang kinikilingang sa inyong sarili, nalalaman ang espirituwal na kalikasan ng kautusan.

Kapatid kong lalaki, kapatid kong babae, pakiusap, pakiusap kilalanin na kahit walang ibang nakakaalam ng inyong ginagawa, alam ng Diyos. At kakailanganin ninyong harapin ang lubos na tumpak at eksaktong talaan ng bawat mahalay na pag-iisip at gawa sa araw ng paghuhukom. Nakikiusap ako sa inyo, habang may panahon pa, tanggapin ninyo ang kapatawaran at tagumpay. May marinig ba akong “amen”? {Amen} Alang-alang sa inyo hinihiling ko sa inyo, huwag ninyong lokohin ang inyong sarili dito. Huwag ninyong lokohin ang inyong sarili dito.

Lubos na nakakatakot sa akin kung gaano kadaling makakuha ng pornograpiya sa Internet ngayon. Lubos na nakakatakot. At ang industriya ng pornograpiya ay kumikita ng mas malaki kaysa sa lahat ng ibang negosyo sa Internet na pinagsama. Ganyan kalaganap ang pagkabihag na ito. At mga minamahal kong kaibigan, kung sinuman sa inyo ang nabitag dito, pakiusap… Hayaang si Hesukristo sa pamamagitan ng Kanyang dugo at Kanyang Espiritu ay palayain kayo. Pakiusap, may kalayaan; maaari kayong magtagumpay! Ngunit kakailanganin ng masigasig na pagsisikap na may kasamang banal na biyaya. Ngunit maaari kayo, dapat kayong magtagumpay. “Mapapalad ang may malilinis na puso, sapagkat makikita nila ang Diyos.” {Mat 5:8} Hindi posible na magkaroon ng malinis na puso kung kayo ay sangkot sa gawaing ito, hindi posible. At hindi kayo magiging karapat-dapat na pagkatiwalaan ng pagkamamamayan sa langit at buhay na walang hanggan. Paano pa ako magsasalita nang mas malinaw? Dapat nating ingatan ang puso nang buong sigasig, mga minamahal kong kaibigan, sapagkat sa puso tumitingin ang Diyos at doon Niya hinihingi ang ating pagsunod.

Hindi, hindi sa tuwing may masamang pag-iisip ay nagkakasala na kayo, sapagkat hindi kasalanan ang matukso; at ang tukso ay laging sumasangkot sa ating pag-iisip. Nauunawaan ba ninyo ito? Ngunit ang susi, minamahal kong kapatid na lalaki at babae, ay kung ano ang ginagawa natin sa pag-iisip na iyon – iyan ang nagtutukoy kung ito ay magiging kasalanan, o mananatiling tukso lamang na inyong napagtatagumpayan sa biyaya ng Diyos. Nauunawaan ba ninyo ito?At ang kailangan kong maingat at sistematikong pag-aralan sa inyo sa susunod na aralin, ay kung ano mismo ang nagdudulot sa tukso na maging kasalanan. Karamihan ng tao ay nag-iisip na ang tukso ay hindi nagiging kasalanan hanggang hindi pa nagagawa ang gawa. Ganoon ba? Hindi, lubos na hindi.

Malinaw na sinasabi ni Hesus, “Sinasabi ko sa inyo na kung tumingin sa isang babae nang may pagnanasa sa kanya ay nagkasala na ng pangangalunya sa kanyang puso.” Ginawa mo ba ang gawa? Hindi. Ngunit nilabag mo ang kautusang nagsasabing, “Huwag kang mangangalunya.” Kaya muli, pinag-iisipan natin kung ano ang nagdudulot sa tukso na maging kasalanan. At tatalakayin natin ang bagay na ito sa ibang pagkakataon. Ngunit sa ngayon para linawin ito, hayaan ninyong basahin ko ang isang pahayag, at bibigyang-diin ko ang mahahalagang punto na sana ay maglilinaw kung kailan at sa anong paraan ang tukso ay talagang nagiging kasalanan. Ang pahayag ay matatagpuan sa Testimonies, Volume 2, pahina 561. Makinig mabuti. “ Dapat mong kontrolin ang iyong mga pag-iisip. Hindi ito magiging madaling gawain; hindi mo ito magagawa nang walang malapit at maging,” ano? “… matinding pagsisikap.” Ano ang tunog nito muli? “Ingatan mo ang iyong puso nang buong sigasig!” {Prov 4:23} “… hindi mo ito magagawa nang walang malapit at maging matinding pagsisikap. Gayunman, ito ay hinihingi ng Diyos sa iyo; …” May marinig ba akong “amen “? {Amen} “… ito ay tungkuling nakapatong sa bawat may pananagutang nilalang. Ikaw ay may pananagutan sa Diyos para sa iyong mga pag-iisip.” Ngayon, makinig: “Kung ikaw ay nagpapadala sa walang kabuluhang imahinasyon, pinahihintulutan ang iyong isipan na manahan sa maruruming paksa, ikaw ay, sa isang antas, kasintulad ng pagkakasala sa harap ng Diyos na para bang ang iyong mga pag-iisip ay naisagawa. Ang tanging pumipigil sa pagkilos ay ang kawalan ng pagkakataon.” Nakikita ba ninyo kung paano iyan gumagana? Iyan ang nagtutukoy kung ikaw ay natutukso lamang, o kung ikaw ay nagkasala na.

“Kung ikaw ay nagpapadala sa walang kabuluhang imahinasyon, pinahihintulutan ang isipan na” ano? “…manahan sa maruruming paksa, ikaw ay, sa isang antas, kasintulad ng pagkakasala sa harap ng Diyos na para bang ang iyong mga pag-iisip ay naisagawa. Ang tanging pumipigil sa pagkilos ay ang kawalan ng pagkakataon.”Kapag tayo ay may masamang pag-iisip, maruming pag-iisip, kung agad nating itinataboy ito dahil sa pag-ibig kay Kristo, tayo ba ay nagkasala? Hindi, napagtagumpayan natin ang tukso. Ngunit mga minamahal kong kaibigan, kung hinayaan mo itong manatili sa iyong isipan, at inisip mo ito nang paulit-ulit, at pinag-isipan mo, at pinangarap mo, sa mata ng Diyos ikaw ay ano? Nagkasala ka na… Mangyaring malaman ninyo iyan. Hindi nakakapagtaka Sinabi ni Isaias sa kapitulo 55 talata 7 at kasunod, “Hayaan ang masama na talikuran ang kanyang landas, at ang taong hindi matuwid ang kanyang mga pag-iisip.” Pansinin: Ano lang ang tanging paraan para mabago natin ang ating mga gawi? …ang ating pag-uugali? Sa pamamagitan ng pagbabago ng ating ano? Ang ating mga pag-iisip! “ Hayaan ang masama na talikuran ang kanyang landas, at ang taong hindi matuwid ang kanyang mga pag-iisip; hayaan siyang bumalik sa PANGINOON, at Siya ay magkakaroon ng awa sa kanya; at sa ating Diyos, sapagkat Siya ay magpapatawad nang sagana.” Amen? “ Siya ay magpapatawad nang sagana,” ngunit kailangan mong lumapit sa Kanya at hingin iyon, at gayundin ang tagumpay. Talata 8: “Sapagkat ang Aking mga pag-iisip ay hindi ninyo mga pag-iisip, ni ang inyong mga lakad ay Aking mga lakad,’ sabi ng PANGINOON. ‘Sapagkat kung paanong ang mga langit ay mas mataas kaysa sa lupa, gayon din ang Aking mga lakad ay mas mataas kaysa sa inyong mga lakad, at ang Aking mga pag-iisip kaysa sa inyong mga pag-iisip.’”

Ah, tulungan nawa tayo ng Diyos na mag-isip ng mga pag-iisip ni Kristo, upang magkaroon tayo ng mga lakad ni Kristo sa ating buhay. Ito ang tinutukoy ni David nang sinabi niya, “ Ang iyong salita ay itinago ko sa aking puso, upang ako ay hindi ” ano? “… magkasala laban sa Iyo.” {Ps 119:11} Sa puso, doon tayo nagtatagumpay o natatalo sa labanan laban sa tukso. Ito ay nasa pagitan ng kanang at kaliwang tainga, mga minamahal kong kaibigan.

Testimonies Volume 8, pahina 314: “Ang ating puso…” Ang ating ano, mga kaibigan? “ Ang ating mga puso ay dapat turuan na maging matatag sa Diyos. Tayo ay dapat bumuo ng mga gawi ng,” ano? “…pag-iisip na magbibigay sa atin ng kakayahang labanan ang tukso. Dapat nating matutunan na tumingin paitaas. Ang mga simulain ng salita ng Diyos – mga simulaing kasing taas ng langit at sumasaklaw sa kawalang-hanggan – dapat nating maunawaan sa kaugnayan nito sa ating pang-araw-araw na buhay. Bawat kilos, bawat salita, bawat,” ano? “… pag-iisip ay dapat naaayon sa mga simulaing ito.” Ah, mataas na pamantayan iyan, hindi ba? Mataas na pamantayan iyan, hindi ba? Ah, mga minamahal kong kaibigan, pag-aralan natin nang mabuti ang pahayag na iyan. “Ang ating mga puso ay dapat turuan na maging matatag sa Diyos.”

Hindi, hindi nakakakuha ng edukasyon sa isang gabi. Kailangan ng panahon para makakuha ng edukasyon. At pagpalain ang inyong mga puso, hindi ko kayo tinatanong ngayong hapon kung mayroon na kayong degree, kung kayo ay nakapagtapos na sa prosesong pang-edukasyong ito. Ngunit tinatanong ko kayo kung kayo ay nakatala man lang sa paaralang ito. Tingnan ninyo, ito ang paaralan ni Kristo. {CT 51.1} Dito natin natututunan na lumaban at manalo sa espirituwal na labanan para pamahalaan ang isipan. Karamihan ng mga Kristiyano ay hindi man lang nakatala sa paaralang ito. Naririnig ba ninyo ako? {Amen} Karamihan ng mga Kristiyano ay nakatala lamang sa paaralan ng pagkontrol ng pag-uugali. Tulad ng buong mundo, sinusubukang pigilan ang hindi nararapat na pag-uugali para hindi masira ang kanilang reputasyon, o mapasama sila. Ngunit hindi iyan ang paaralan kung saan dapat nakatala ang Kristiyano. May marinig ba akong “amen”? {Amen}Dapat tayong nakatala sa paaralan ni Kristo kung saan natututunan nating pamahalaan ang ano? Ang mga pag-iisip at damdamin. Matutong pamahalaan ang isipan. Nasa paaralang iyon ba kayo? Nakatala ba kayo? Iyan ang tinatanong ko sa inyo.

At ano ang layunin ng edukasyong iyan? Ito ay tulungan kayo at ako na makarating sa punto kung saan ang mga simulain ng Salita ng Diyos… Naroon muli ang ating salita, simulain. Naaalala ba natin, pinag-aralan natin ito kanina? Simulain, iyan ang isinusulat ng Banal na Espiritu sa ating mga puso. Ito ay higit na pangunahing bagay kaysa sa “mga dapat at hindi dapat gawin.” Ito ang pangunahing kautusan ng Diyos, ang simulain ng pamamahala ng Diyos na ang “mga dapat at hindi dapat gawin” ay mga simpleng praktikal na aplikasyon lamang. “ Ang mga simulain ng salita ng Diyos – mga simulaing kasing taas ng langit, at sumasaklaw sa kawalang-hanggan – dapat nating maunawaan sa kaugnayan nito sa ating pang-araw-araw na buhay. Bawat kilos, bawat salita, bawat ” ano? “… bawat pag-iisip ay dapat naaayon sa mga simulaing ito.” Hindi ba ito ayon sa Bibliya? Hindi ba ito ang pamantayang tinatawag sa atin na maabot ng Bibliya? Ganap na ganap, mga kaibigan ko, ganap na ganap. Nabanggit ko na ito, ngunit basahin natin ngayon nang magkasama. Ito ay nasa 2 Corinto 10:5. 2 Corinto, 10:5: Ano ang dapat nating ginagawa? “… iniwawaksi ang mga pagtatalo at bawat mataas na bagay na nagmamataas laban sa kaalaman ng Diyos,” at ano pa? “… binibihag ang bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo.” Oo, ito ay ayon sa Bibliya, ito ang pamantayan ng Diyos. Pakiusap huwag kayong magsipagkasya sa mas mababang pamantayan, nakikiusap ako sa inyo. “…binibihag ang bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo.”

Mga minamahal kong kaibigan, may tanong ako, isang mahalagang tanong. Sundan ninyo ako rito. Posible ba para sa atin na gawin iyan? Hayaan ninyong bigyan ko kayo ng kaunting lakas ng loob para sagutin ang tanong na iyan. Posible ba para sa likas na tao na gawin iyan? {Hindi} Hindi, lubos na hindi. Sa katunayan, pakinggan ninyo ako: Hindi lamang imposible para sa likas na tao na bihaging ang bawat pag-iisip sa pagtalima kay Kristo, imposible para sa likas na tao na bihaging kahit isang pag-iisip sa pagtalima kay Kristo. Isa! Sa anong batayan ko sinasabi iyan? Muli, sa batayan ng Kasulatan. Roma 8:7. Ano ang sinasabi nito tungkol sa likas na tao? …at sa likas na puso?? “ Ang kaisipan ng laman ay,” ano? “ pagkapoot sa Diyos; hindi ito napapailalim sa kautusan ng Diyos ni hindi nga maaari.” Mangyaring maunawaan kung ano ang sinasabi ni Pablo sa atin dito. Ang makalamang, likas na isipan ay walang kakayahan, lubos na walang kakayahan, na pamahalaan ang sarili sa pamamagitan ng diwa ng kautusan. Hindi nito magagawa iyon.

Ngunit mag-ingat. Ano ang kaya nitong gawin kung sapat ang motibasyon ng ego? Ano ang kaya nitong gawin? Kaya nitong pamahalaan ang inyong pag-uugali ayon sa letra ng kautusan. Ngunit hindi nito kayang pamahalaan ang sarili ayon sa diwa ng kautusan. At diyan mismo, diyan mismo nakasalalay ang kahanga-hangang kakayahan nitong linlangin tayo, dayain tayo na mag-isip na tayo ay isang bagay na hindi naman tayo. Narinig ba ninyo ang sinabi ko? Tingnan ninyo, “ang puso ay mapanlinlang higit sa lahat ng bagay at lubhang masama.” Ngunit ito ay lubos, nakatatakot na may kakayahang itago ang kasamaan nito sa pamamagitan ng pagpapaputi, pag-uugaling sumusunod sa letra ng kautusan. Kapatid na lalaki, kapatid na babae, ito, muli, ang dahilan kung bakit hindi kailanman ligtas o matalino para sa atin na suriin ang katotohanan, ang pagiging tunay, ng ating Kristiyanong karanasan sa pamamagitan ng pagsusuri ng ating pag-uugali, hindi ba? Hindi kailanman ligtas… Hindi kailanman ligtas. Sa Aralin 19, ikaapat na pahayag pababa, Signs of the Times, Mayo 23, 1895: “ Ang makalamang,” Sa panaklong, hindi akin kundi sa Espiritu ng Propesiya: “Ang makalamang [o likas] na isipan ay pagkapoot sa Diyos; sapagkat hindi ito napapailalim sa kautusan ng Diyos, ni hindi nga maaari.” Tiningnan ko ang salitang “likas” upang mas maunawaan kung bakit inilagay ng inspirasyon ang salitang iyan doon para tulungan tayong mas maintindihan kung ano ang kahulugan ng makalamang. “* Likas: ng o nauukol sa kalikasan o pagkabuo ng isang tao; katutubo; taglay mula pagsilang; umiiral sa kalikasan ng isang tao, hindi nakuha kundi likas na taglay.” Taglay natin bilang karapatan mula sa pagsilang, katutubo, inborn sa atin ang pagkapoot sa Diyos at isang ganap, hindi mababagong paghihimagsik laban sa Kanyang kautusan. Iyan ang ating likas na mana, mga kaibigan. Iyan ang paraan kung paano tayo ipinanganak ayon sa kalikasan. Sinasabi ko purihin ang Diyos na maaari tayong ipanganak muli, ano ang masasabi ninyo? {Amen} Ngunit ang puso na ating tinatanggap bilang likas na mana, ay pinaghaharian ng espiritu, ng kautusan, ng simulain ng pagkamakasarili. Iyan mismo ang dahilan kung bakit ito ay walang kakayahang magpasakop sa espiritu, sa kautusan ng pag-ibig… Walang kakayahan. Ang likas na tao ay nasusuklam sa Diyos at sa kabanalan, at nagmamahal kay Satanas at sa kasalanan.

Ang ilan sa inyo ay maaaring magsabi, “Teka muna, sa palagay ko ay medyo nagpapalayo ka na. May kilala akong mga tao na hindi nag-aangking sila ay Kristiyano ngunit hindi nila kailanman, hindi nila kailanman sasabihin na nasusuklam sila sa Diyos.” Pag-aralan natin iyan.

Kung mga dalawang libo’t mahigit na taon na ang nakalipas, kung lumapit kayo sa mga eskriba at Pariseo at tinanong sila kung ano ang nararamdaman nila tungkol sa malapit nang dumating na Mesiyas, ano ang sasabihin nila? “Ah, mahal namin ang pananaw na iyan. Iyan ang aming inaabangan. Hindi na namin halos mapaghintay ang kanyang pagdating.” Kung sinabi mo sa kanila na kinamumuhian nila ang Mesiyas, ano ang sasabihin nila? “Ikaw ay baliw.”Babatuhin ka nila kaagad. “Mahal namin ang Mesiyas.” Ngunit nang Siya ay dumating na, ano nga ba ang ginawa nila sa Kanya? Pinatay nila Siya. Ano ang nangyayari doon? Pagbubulag-bulagan sa sarili. Tingnan ninyo, ang makalamang na puso ay bumubuo ng makalamang na Diyos at pagkatapos ay minamahal ang Diyos na iyon. Iyan mismo ang ginawa ng mga sinaunang eskriba at Pariseo. Bumuo sila ng makalamang na Mesiyas na tutugon sa lahat ng kanilang makasariling layunin. At gagawin silang nakahihigit sa lahat ng tao sa mundo, sisilain ang pagkaalipin sa pamamahala ng Roma, at igagalang at pupurihin sila ng buong mundo. Iyan ang Mesiyas na kanilang minamahal. Ngunit nang dumating ang tunay na Mesiyas, pinatay nila Siya. At mga minamahal kong kaibigan, alam ba ninyo kung ano ang kinatatakutan ko? …ay marami sa atin ang gumagawa ng ganoon ding bagay.

Gumawa tayo ng makalamang na tagapagligtas, at siya ay napakahilig sa makalamang na isipan. Sapagkat ginagawa ka niyang ano? Malusog, masagana. Tinutugunan niya ang lahat ng iyong pangangailangan; pinoprotektahan ka niya. Ginagawa ka niyang masaya, masaya, masaya. At siya, siyempre, ay hindi kailanman hihingin sa iyo na tanggihan ang sarili. At iyan ang diyos na minamahal ng marami sa Kristiyanismo. At ito mismo ang dahilan, pakinggan ninyo ako, kung bakit matagumpay na magagaya ni Satanas si Hesukristo. Narinig ba ninyo ang sinabi ko sa inyo? Sapagkat hinahanap nila ang ganitong uri ng Mesiyas. Kapatid kong lalaki, kapatid kong babae, pakiusap huwag kayong malinlang sa bagay na ito. Ang likas na tao ay maaari lamang masuklam sa Diyos. Ngunit kumuha rin ng lakas ng loob na maaari tayong makaranas ng supernatural na pagbabago na magbibigay sa atin ng kakayahang mahalin ang Diyos nang buong puso, kaluluwa, isipan at lakas. Ang tunay na Diyos, ang totoong Diyos. Iyan ang ginagawang posible ng bagong puso. Ngunit, pakinggan ninyo ako ngayon: Bago natin matanggap ang bagong pusong ito, dapat nating ano? Hingin ito, tama? Maaari bang magbigay ang Diyos ng isang bagay nang hindi natin hinihingi? Hindi nang hindi niya nilalabag ang ating kalayaang pumili. Kaya ang buong ekonomiya ng langit ay gumagana sa simpleng simulain, “Humingi, at ito’y ibibigay.” {Mat 7:7} Hindi mo ito maaaring kitain, ngunit kailangan mong hingin ito sapagkat kahit gaano man gustong ibigay ito ng Diyos sa iyo, hindi Niya ito maaaring ipilit sa iyo. Kailangan Niyang magkaroon ng iyong kahilingan upang maibigay ito sa iyo nang hindi nilalabag ang iyong kalayaang pumili. Magkakaintindihan ba tayo diyan?

Ngunit ito ang problema. Hindi natin ito hihilingin maliban kung kinikilala natin ang ating pangangailangan dito. May katuturan ba iyon? Ano ang tumutulong sa atin na kilalanin ang ating pangangailangan sa bagong puso? Ito ang espirituwal na nauunawaan na kautusan ng Diyos. Pag-aralan natin ito. Napaka-importanteng maintindihan ito… Pakiusap. Ang makalamang na pusong ito na nasusuklam sa Diyos, at walang kakayahang ipailalim ang sarili sa diwa ng kautusan. Muli tandaan, ito ay nakatatakot na may kakayahang ipailalim ang inyong pag-uugali sa letra ng kautusan. Pansinin kung paano ito malinaw na ipinakita sa Review and Herald, Abril 11, 1893, Lampas sa kakayahan ng tao na bigyang lugod ang Diyos nang hiwalay kay Kristo. Maaari tayong gumawa ng mga resolusyon at pangako, ngunit ang makalamang na puso ay dinadaig ang lahat ng ating mabubuting layunin. Maaari nating kontrolin ang ating panlabas na pag-uugali…” “ Maaari nating kontrolin ang ating,” ano? “… maaari nating kontrolin ang ating panlabas na pag-uugali, ngunit hindi natin mababago ang puso.” Nakikita ba ninyo diyan ang nakatatakot na kakayahan ng makalamang na puso na linlangin kayo na mag-isip na kayo ay isang bagay na hindi naman kayo?

Steps to Christ, pahina 18: “Imposible para sa atin, sa ating sarili, na makatakas sa hukay ng kasalanan kung saan tayo ay nalubog. Ang ating mga puso ay masama, at hindi natin mababago ang mga ito. ‘Sino ang makapaglalabas ng malinis na bagay mula sa marumi? Wala ni isa.’ ‘Ang makalamang na pag-iisip ay pagkapoot sa Diyos; sapagkat hindi ito napapailalim sa kautusan ng Diyos, ni hindi nga maaari.’ Job 14:4 and Roma 8:7.” Ngayon makinig: “ Ang edukasyon, kultura, ang pagsasanay ng kalooban, pagsisikap ng tao, lahat ay may kani-kanilang nararapat na larangan, ngunit dito sila ay,” ano? “… walang kapangyarihan.” Ngunit ano ang kaya nilang gawin? Makinig: “Maaari silang makagawa ng panlabas na katumpakan ng pag-uugali, ngunit hindi nila mababago ang puso; hindi nila malilinis ang mga bukal ng buhay. Kailangang may kapangyarihang kumikilos mula sa loob, isang bagong buhay mula sa itaas, bago maaaring magbago ang tao mula sa kasalanan tungo sa kabanalan. Ang kapangyarihang iyon ay,” sino? “… si Kristo. Ang Kanyang biyaya lamang ang makapagbibigay-buhay sa mga walang buhay na kakayahan ng kaluluwa, at makapaghihikayat nito sa Diyos, sa kabanalan.” Ah, mga minamahal kong kaibigan, nais ko ang kapangyarihang iyan sa aking buhay. Kasama ba ninyo ako? {Amen} Lubhang kailangan natin ang kapangyarihang iyan. At ang kapangyarihang iyan ay magiging atin kapag tumanggap tayo ng bagong puso.

Ngunit muli, hindi tayo tatanggap ng bagong puso maliban kung hihilingin natin ito. At hindi natin ito hihilingin maliban kung kinikilala natin ang ating pangangailangan dito. At para sa ating mga, na may sapat na motibasyon ng ego, ay kumikilos nang kahanga-hanga lalo na kung ihahambing sa iba, tayo ay madaling malinlang tungkol sa ating matinding pangangailangan. Naririnig ba ninyo ako? Sa katunayan, kadalasan kung mas maraming liwanag ang isang tao, mas madali silang malinlang na mag-isip na sila ay isang bagay na hindi naman sila. Si Saulo ng Tarso, sa pamamagitan ng mga gawa ng kautusan ano? …walang kapintasan {Fil 3:6}, sapagkat mayroon siyang malawak na pang-unawa kung ano ang bumubuo sa nararapat na pag-uugali. At dahil ang kanyang buhay ay sumusunod sa pang-unawang iyon, inakala niya na siya ay matuwid. Inakala niya na siya ay matuwid. At tayo ay madaling gumawa ng gayon ding bagay. Kawikaan 16:2, pansinin iyan kasama ko: “ Lahat ng mga lakad ng tao ay malinis sa kanyang sariling mga mata, ngunit ang PANGINOON ay tumitimbang,” ng ano? “… ng mga espiritu.” Kanikawin ninyo iyan kasama ko. Bakit malinis ang mga lakad ng tao sa kanyang sariling mga mata? Sapagkat sinusuri niya lamang ang pag-uugaling iyon batay sa letra ng kautusan. “Mga lakad,” iyan ay pag-uugali. At dahil ang kanyang pag-uugali ay sumusunod sa letra ng kautusan, iniisip niya na siya ay ano? Malinis, mayaman at sagana sa mga bagay at walang kailangan pa. {Apoc 3:17} “Ngunit ang Panginoon ay tumitimbang,” sinusubok ang ano? “…ng mga espiritu.” Ano iyon? Ang mga motibo sa likod ng pag-uugali. May marinig ba akong amen? {Amen} At mga minamahal kong kaibigan, kailangan din nating suriin ang mga motibo. Kailangan din nating suriin ang mga motibo. Kailangan nating suriin ang ating mga sarili. Minamahal kong kapwa Laodicean, ipinapahayag kong ito ay napakahalagang gawin natin. Sinasabi ng Kasulatan, “Suriin ninyo ang inyong sarili kung kayo ay nasa pananampalataya.” {2 Cor 13:5} At tunay na higit na naaangkop at kinakailangang gawin ito sa liwanag ng katotohanang tayo ay nabubuhay sa kahalintulad na Araw ng ano? Pagbabayad-sala. Ano ang ginagawa ng mga anak ng Israel sa tunay na Araw ng Pagbabayad-sala? Sila ay nag-aayuno at nananalangin at sinisiyasat ang kanilang mga puso upang makita kung mabuti ba ang kanilang mga kaluluwa. Sa kahalintulad na Araw ng Pagbabayad-sala, hindi ba ninyo iniisip na mas naaangkop na gawin din ang gayon? Oo nga, mga kaibigan ko.

At gayunman napakakaunti nito ang nagagawa. Narito ang isang panalangin na nais kong irekomenda sa inyo sa pagsisiyasat ng kaluluwang ito na lubos kong hinihikayat na inyong simulan. Salmo 139:23 at 24: “Siyasatin mo ako O Diyos, at kilalanin mo ang aking puso: subukin mo ako at alamin mo ang aking mga pag-iisip. At tingnan mo kung may anumang masamang lakad,” saan? “… sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.” Ano ang pakikiusap ni David sa Panginoon na tulungan siyang gawin? Tumingin nang higit pa sa pag-uugali. Tumingin nang lampas sa panlabas na pamumuhay at suriin ang mga motibo, at ang mga pag-iisip at pagnanasa sa likod ng lahat ng ito. At mga minamahal kong kapwa Laodicean, kailangan din nating ipanalangin ang gayong panalangin. Amen? {Amen} At pakiusap maintindihan na dahil ang mga espirituwal na bagay ay espirituwal lamang nauunawaan, at dahil ang pagtitimbang ng mga espiritu ay nangangailangan ng espirituwal na pag-unawa, kailangan ninyong ipanalangin na pahiran ng Diyos ang inyong mga mata ng ano? Pampahid sa mata… Pampahid sa mata. {Apoc 3:18} Tingnan ninyo, tayo ay madaling malinlang at mabighani sa panlabas na kaputian. At kung wala kayong espirituwal na pag-unawa, maaaring linlangin ninyo ang inyong sarili na dahil napakabuti ng inyong pag-uugali, kayo ay matuwid. Ngunit mga kaibigan, timbangin ang espiritu sa likod nito. Hilingin sa Diyos na pahiran ang inyong mga mata ng pampahid sa mata at tulungan kayong kilalanin hindi lamang kung ano ang inyong ginagawa, kundi kung bakit ninyo ito ginagawa. Ano ang inyong motibo? Ano ang inyong motibo? At sa pagsusuring ito sa sarili, pakiusap, pakiusap hilingin sa Banal na Espiritu na bigyan ng lakas at patnubayan ang inyong konsensya.

Makinig, Kawikaan 20:27: “Ang espiritu ng tao ay ang ilawan ng PANGINOON, sinisiyasat ang lahat ng panloob na kalaliman ng kanyang puso.” Napaka-interesante… pag-aralan natin iyan. “Ang espiritu ng tao,” ano iyon? Iyan ang pinakamataas na kakayahan ng isipan ng tao, na lalo na ang kanyang konsensya, ang tinig kung saan maaaring ipahayag ng Diyos sa kanya ang Kanyang kalooban. At ang espiritung ito ng tao ay ang ilawan, ito ang flashlight kung gusto ninyo, kung saan tayo magkakaroon ng kakayahang tumingin sa loob at matuklasan ang anumang kailangang matuklasan. Ngunit mga minamahal kong kaibigan, ang flashlight na ito ay dapat ibigay kay Hesus, upang mailagay Niya ang mga baterya ng Banal na Espiritu dito. At ito ay dapat patnubayan ng Salita upang ipakita sa atin ang anumang kailangang ipakita. Nauunawaan ba ninyo ito? Kung hindi, ang ilawan ng konsensya ng tao ay hindi gagana. Kaya ibigay ang ilawan na iyan kay Hesus. Hayaan Ninyong bigyan ito ng lakas ng Kanyang Espiritu, at hayaan Ninyong patnubayan ito ng Kanyang Salita, at tutulungan kayo nitong matuklasan ang anumang kailangang matuklasan sa pinakamalalim na sulok ng inyong isipan at puso.

Ngayon, sa pagsusuring ito sa sarili, pakiusap matutong gamitin ang Salita ng Diyos, ngunit gamitin ito nang may espirituwal na pag-unawa, mga minamahal kong kaibigan. Hebreos 4:12: “Sapagkat ang salita ng Diyos ay buhay at makapangyarihan at mas matalas kaysa alinmang tabak na may dalawang talim, tumatagos maging sa paghihiwalay ng kaluluwa at espiritu, at ng mga kasukasuan at utak, at tagakilala ng,” ano? “…ng mga pag-iisip at layunin ng puso.” Tingnan ninyo, kapag ang Salita ay espirituwal na nauunawaan, ito ay tabak na lubhang matalas na tataga hanggang sa pinakamalalim na bahagi ng inyong pagkatao, sa larangan ng inyong mga pag-iisip, at maging sa mga layunin ng puso, na siyang inyong mga motibo. Ngunit mga minamahal kong kaibigan, kung ang Salita ay hindi espirituwal na nauunawaan, ito ay kutsilyo lamang ng mantikilya, at magpaparamdam sa inyo na mabuti kayo sa inyong sarili. Tiyaking mayroon itong matalas na talim. At pagkatapos ay maging handang ipailalim ang inyong puso sa operasyon ng puso. Ang Dakilang Manggagamot ay lubhang mahusay. Hindi Siya magdudulot ng hindi kinakailangang sakit, ipinangangako ko sa inyo. Ngunit babala ko sa inyo, ipapakita Niya sa inyo ang anumang kailangang ipakita. Ngunit kapag natuklasan ninyo ito, huwag kayong maghinanakit. Tumakbo sa krus, tanggapin ang Kanyang kapatawaran, at sa Kanyang biyaya, pagtagumpayan ito. At mga minamahal kong kaibigan, pakiusap gawin ito habang may panahon pa. Huwag ipagpaliban. Suriin ang inyong mga sarili; siyasatin ang inyong mga puso. Mabuti ba ang inyong kaluluwa? Iyan ang tanong. Kailangan nating magkaroon ng pahinga; tatayo ba kayo kasama ko para sa panalangin?

Ama naming nasa Langit, ipagpatuloy Mo pong tulungan kaming maunawaan kung paano kami magkakaroon ng bagong puso. Kailangan naming kilalanin ang aming pangangailangan nito kung nais naming hingin ito. At sa pamamagitan ng laser light ng Inyong Salita at ang tumatagos na liwanag ng Inyong kautusan, na may espirituwal na pag-unawa na nagniningning sa kaibuturan ng aming pagkatao, upang matuklasan namin ang anumang pagpapaimbabaw na kailangang matuklasan. At tulungan Mo kaming matuklasan ito ngayon, habang maaari pa kaming tumakbo sa krus at umiyak, at tumanggap ng bagong puso. Ito ang aking panalangin sa pangalan ni Hesus. Amen. 

…………………..

* Bantayan nang may paninibugho ang inyong mga oras para sa panalangin at pagsusuri sa sarili. Maglaan ng ilang bahagi ng bawat araw para sa pag-aaral ng mga Kasulatan at pakikipag-ugnayan sa Diyos. Sa gayon makakamit ninyo ang espirituwal na lakas, at lalago sa biyaya at paglingap ng Diyos. Siya lamang ang makapagpapatnubay ng ating mga pag-iisip nang tama. Siya lamang ang makapagbibigay sa atin ng mga mararangal na hangarin, at makahuhubog ng ating mga karakter ayon sa banal na wangis. Kung lalapit tayo sa Kanya sa taimtim na panalangin, pupunuin Niya ang ating mga puso ng mataas at banal na mga layunin, at ng malalim, taimtim na pagnanais para sa kadalisayan at kalinisan ng pag-iisip.  {RH, Nobyembre 10, 1910 par. 14}